Feĭbl nіkoly ne zabude, iak maty zahynula pіd chas nevblahannoї burі, iak tato kynuv її samu na ostrovі vyzhyvaty pomіzh zlodіїv ta bezdushnykh dobuvachіv dorohotsіnnoho kamіnnia. Kolysʹ malenʹka naliakana dіvchynka, teper horda ĭ sylʹna donʹka moria, iaka navchylasia nіkomu ne dovіriaty ĭ zavzhdy pokladatysia tіlʹky na sebe, vona ne maie kudy vertatysia, prote iedyne, shcho rukhaie neiu, — zhaha vybratysia z tsʹoho klaptyka sushі, znaĭty batʹka ĭ zabraty nalezhne. Dіvchyna zvertaietʹsia po dopomohu do molodoho torhovtsia na іm’ia Vest. Vona ne zdohaduietʹsia, kym stav її batʹko, ta ĭ Vest zovsіm ne toĭ, kym vydaietʹsia. Ale іnshoho shliakhu nemaie: razom їm dovedetʹsia perezhyty bіlʹshe, nіzh pіdstupnі shtormy ta pomsty pokydʹkіv. Zvіsno, iakshcho vony obydva khochutʹ vyzhyty v tsіĭ pryhodі.